Çocukluğumdan beri uzakları özlüyorum.Bilmediğim tanımadığım yerleri,insanları.Özlediğim topraklarıda benim dilim konuşulmuyor,insanlar benim değer yargılarımla yaşamıyor.Bambaşka bir hayat tarzı hüküm sürüyor.Nereden mi bahsediyorum?Ben de bilmiyorum.


Sürekli bir "uzaklara gitmek,buraları terketmek" var aklımda.Uzaklarda daha önce görmediğim yerlerde beni çağıran bişey var sanki.Bu his o kadar kuvvetli ki yazıya döküldüğü zaman derinliğini kaybediyor.Belki benim dilim dönmüyor yeterince veya düşündüğüm hızda yazamıyorum.Ya da yazılması zor bir konu seçtim;kendimi.

Daha önce gidilmemiş,görülmemiş yerleri özlemek kulağa pek mantıklı gelmiyor,farkındayım.Bir yeri özlemek için hayatımızda en az bir kere orada bulunmuş olmamız şart.Bir diğer şart da; oraya özlem duymamız için, şimdi yaşadığımız yerden daha güzel olması ve orada, şu an olduğumuzdan daha mutlu olmamız gerekli.Hafızamızda orayla ilgili güzel;mutsuz anlarımızda onları düşününce yüzümü güldüren, içimize ferahlık veren, anılar olmalı.Ancak bunlar orayı özlememizi sağlayabilir.

Emin olmamakla beraber bu hissin nedeni olarak "insanın" memleketi,yani geldiğimiz yer olduğunu düşünüyorum.Orası neresi?Cennet veya ruhlar alemi.Doğduğumuz zaman hafızamız resetlenir ve boş bir beyin ile "planet earth"e, merhaba deriz.O da götümüze şaplağı yapıştırır.Belki o tokatla yanlış bi yerde olduğumuzu anlamaya başlıyoruz.

"O elmayı yememeliydik dostum,yememeliydik."

Oyunun sonunda bu çocuk bahçesini terk edeceğimizi biliyorum.Evimize döneceğiz.Ne yazık ki, eve dönerken salıncakları,kaydırakları ve oyun arkadaşlarımızı yanımıza alamıyoruz.Eve gecikme gibi bir derdimiz de yok,çünkü evden gelip bizi alıyorlar.Tek bilmediğimiz ne zaman geleceği.Bildiğimiz şeyse,eğer giysilerimizi kirletmişsek evde azarlanacağımız.

---

Yunus Emre,bu dünyayı gurbet, kendine de garip demiş.Özvatanı olarak gördüğü yer,bir gün dönmeyi beklediği yer.Mevlana ise sazlıktan koparılmış bir ney olup, ayrılıklardan şikayet eder.

Ben de "Çok söz hayvan yüküdür" diyerek; Mesnevi'nin ilk 4 beyiti ile yazımı bitireyim:

Dinle, bu ney neler hikayet eder,
ayrılıklardan şikayet eder.
Beni kamışlıktan kestiklerinden beri feryadımdan
erkek ve kadın müteessir olmakta ve inlemektedir.

---

Eser:Ben yürürem yane yane - Yunus Emre
Neyzen: Ömer Faruk Tekbilek

---

Yukarıdaki yazı yazılırken dinlenen şarkılar:

• Of mice and man - Megadeth
• Truth be told - Megadeth
• The Scorpion - Megadeth
• Kara Toprak - Manga
• Yeter ki Onursuz Olmasın Aşk - Levent Yüksel
• Message in a Bottle - John Mayer
• Sad but True - Metallica